Drogie życie to pierwszy zbiór opowiadań laureatki Nagrody Nobla w dziedzinie literatury z roku 2013 – Alice Munro, po jaki sięgnęłam.

Od razu dodam, że nie żałuję. Ba, jestem zachwycona, choć do samej lektury podchodziłam z rezerwą. Opowiadania nie są bowiem moim ulubionym gatunkiem literackim, choć uległo to zmianie po lekturze tomu Drogie życie. Pisarka zarzeka się, że jest to jej ostatnia książka, ale mam nadzieję, że to swego rodzaju krygowanie się.

W książce znajdziecie 10 opowiadań i 4 teksty autobiograficzne – oparte na prawdziwych wydarzeniach z życia autorki. Choć jaka ona sama podkreśla – są one zgodne z pamięcią w sferze uczuć. Mówi o nich: Wierzę, że te wspomnienia, pojawiające się w takiej formie po raz pierwszy i po raz ostatni – najbardziej mi bliskie – najwierniej oddają to, co chciałabym powiedzieć o sobie i o swoim życiu.

Zgadzam się z Ignacym Karpowiczem, który twierdzi, że o prozie Munro pisze się trudno. Bo pisze się. Można jej twórczość opisać za pomocą wielu epitetów, skategoryzować, określić, ale nie oddaje to wszystko w pełni siły tego pisarstwa.

Opowiadania Munro to literatura realistyczna. W gruncie rzeczy dość proste historie. Ale właśnie w tej prostocie tkwi siła jej prozy. Niezależnie czy opisuje na kilkunastu stronicach kilka dni z życia bohaterki, czy też przedstawia nam jej losy rozciągnięte na siatce całego życia. Munro opisuje to, co najważniejsze. To, czego się obawiamy, ale także i to, czego pragniemy. Pokazuje też, że świat bywa bezwzględny, że czasem należy pogodzić się z tym, co przynosi los, a czasem przeciwnie – warto walczyć. Brzmi to dość górnolotnie. No właśnie – brzmi. Nie będę streszczać opowiadań Munro, bo nie na wiele to się zda. Trzeba wejść w jej świat, doświadczyć go. I doskonale na to pozwala wybrana przez pisarkę forma – nie musimy przebijać się przez akapity powieści, bez problemu przeczytamy jedno opowiadanie jadąc autobusem do pracy czy wieczorem przed snem.

Zasadnie podsumował twórczość pisarki Thomas Tausky: Uznawana jako najlepsza kanadyjska autorka krótkich nowelek i opowiadań, Alice Munro systematycznie tworzy dzieła, w których dokładny opis socjalnych relacji i głęboki rys psychologiczny łączą się z bezbłędnym instynktem używania właściwej formy ekspresji. A sama pisarka tak mówi o swojej prozie: Tak widzę życie. Ludzie zmieniają się, kształtują na nowo po kawałku, robiąc rzeczy, których nie rozumieją. I Munro w doskonały sposób potrafi to opisać.

Za zbiór Drogie życie Alice Munro otrzymała prestiżową Trillium Book Award (po raz drugi w swojej pisarskiej karierze).

W Virtualo – można kupić za 4,10 zł poszczególne opowiadania noblistki. Dobry sposób by się przekonać, czy jej styl nam odpowiada.

Alice Munro, Drogie życie, przeł. Agnieszka Kuc, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2013.

Wchodząc na stronę księgarni przez linki w tym wpisie i kupując e-booki pomagacie mi utrzymać bloga. Dziękuję!